PROBOSZCZ PARAFII W IWONICZU (1848-1878)
Przez 30 lat, od roku 1848 do swej śmierci 16.10.1878 r. kierował iwonicką parafią. Ku jego czci, w kościele, obok głównego ołtarza, zamocowano (dziś już nieistniejącą) blaszaną tablicę pamiątkową następującej treści: „Pamięci Imci Księdza Karola Poprawskiego (1815-1878) przez 30 lat proboszcza w Iwoniczu. Wdzięczni parafianie ten pomnik postawili, prosząc każdego czytającego o Zdrowaś Maryjo za spokój duszy jego”.
Za proboszczowania ks. Poprawskiego podjęto liczne działania na rzecz rozwoju materialnego parafii. I tak np. w 1863 r. z zebranego funduszu wybudowano nową plebanię, dokończono reparacji kościoła i wieży (zapewne tej wolno stojącej) oraz pokryto dach stajni.
Na okres jego duszpasterskiej posługi przypada też wiele wydarzeń ważnych dla całej miejscowości. Objęcie probostwa zbiegło się z ostatecznym zniesieniem pańszczyzny w zaborze austriackim. Także chłopi „przypisani” do dóbr plebańskich w Iwoniczu, a było to pięć rodzin „chałupników”, otrzymali pełną wolność osobistą i stali się właścicielami uprawianej dotychczas ziemi. Wybudowano nową drogę łączącą Zakład Kąpielowy z traktem Krosno–Sanok, biegnącą wzdłuż Iwonickiego Potoku (dotychczas dojeżdżano przez lasek Piekliska). W 1873 poczta uruchomiła połączenie Iwonicza z Rzeszowem – wóz pocztowy pokonywał tę trasę w czasie 10 godzin.
Ks. Karol Poprawski przeżywał razem z mieszkańcami lata rozwoju oraz świetności Iwonicza jako uzdrowiska, słynnego wtedy nie tylko w Polsce, ale także w innych krajach. W 1876 roku Zdrój posiadał około 600 pokoi znajdujących się w 16 budynkach. Funkcjonowały też inne instytucje i zakłady, m.in.: atelier fotograficzne, poczta i apteka.
Niestety w tym też czasie dotknęły iwonicką parafię dwie fale cholery – w 1848 r., kiedy zmarło 31 osób i w 1873 r., kiedy to zaraza zabiła 83 mieszkańców. Ks. Karol Poprawski, w okresie epidemii, z gorliwością wypełniał swoje kapłańskie obowiązki, śpiesząc z pociechą i modlitwą do chorych i ich rodzin, mimo iż wiedział, jaki los spotkał jego poprzednika na probostwie, ks. Feliksa Lorensa, który zmarł na tyfus, niosąc posługę kapłańską w czasie szalejącej zarazy.
Po 30 latach proboszczowania świątobliwy duszpasterz zmarł 16.10.1878 r. Pochowano go na cmentarzu, a wdzięczni parafianie ufundowali mu pamiątkową tablicę w kościele obok wielkiego ołtarza.
Źródła:
Głowacki Zbigniew ks. – Iwonicz, czas przeszły i teraźniejszy. Krosno 2014.
Rąb Jan ks. – Iwonicz-Zdrój i okolica, cz. II – Okolica Iwonicza Zdroju.
www.parafiaiwonicz.pl
