Pomoc przy organizacji Kursu Wokalistyki Operowej nie przeszkadzała Stowarzyszeniu w realizacji postawionych wcześniej celów. Nie przerywając działań związanych z modernizacją nagrobka malarza, Stanisława Studenckiego, odrestaurowano ciekawy pod względem artystycznym pomnik nagrobny Stanisława Janiszewskiego. Ten niszczejący i pochylony pomnik został wyprostowany, a figura zakonnika (ministranta, księdza?) stojąca na cokole została zdjęta i przewieziona do pracowni konserwatorskiej. Po wykonaniu niezbędnych prac figura wróciła na swoje miejsce. Do pełnego zakończenia prac pozostała jeszcze renowacja tej części pomnika, która zawiera tablicę z inskrypcją pośmiertną. Dowiadujemy się z niej, że zmarły, w chwili śmierci, tj. w roku 1913, miał 18 lat. Być może kamienna figura przedstawia właśnie zmarłego młodzieńca, który przygotowywał się do stanu duchownego? Na cmentarzu w innym miejscu jest jeszcze grób 17-letniego Józefa Janiszewskiego, prawdopodobnie brata zmarłego z odnawianego pomnika, a w innym miejscu grób Jakóba Janiszewskiego – ojca rodziny. Wszystkie nagrobki wyszły najprawdopodobniej spod jednej kamieniarskiej ręki. Czy skrywają ciekawe dzieje tej rodziny? Nie wiadomo. Może sympatycy Stowarzyszenia przybliżą nam jej historię?
Tekst i zdjęcia Marek Bliżycki
